In 1920, publication occurred of the second edition of a dissertation on the concentration in the Dutch bank sector. It was written by Mr W.M. Westerman, the son of a renowned Rotterdam banker. And there is a quote about competition between big banks, which is so apt and accurate, that I am providing the Dutch and English version below. It can be found on page 147 and says that:
... in most cases of increased bank capital one can find official arguments related to liquidity or considerations with respect to the tier 1-ratio. Yet, the suspicion is justified that in most cases the continuation of the balance of power between the big banks and the urge of each bank board to increase its own remit of power, will have played a significant role. It is not possible to show examples of this from practice, due to the nature of the argument, but it can be considered a given that this argument cannot be rebutted.
Essentially we see here a very true argument from close to the inside. This is the son of a big banker from the 1920s who states that copy-behaviour and the desire to imitate, balance the power base between big banks and do what the other bankers do, can in quite some cases be more relevant than more rational considerations of return on investment. Evidence can be found in a wide variety of mergers and bank behaviour ever since (including the credit-crisis, I would say). And in my opinion this is one very important psychological factor that helps understand the shaping of the bank industry.
Now here's the Dutch text, great fun because it's written so eloquently:
Duidelijk waarneembaar is het psychologisch moment ook bij kapitaalsuitbreidingen. Ofschoon meestentijds voorgesteld en verdedigd met een beroep op de ontoereikendheid der liquide middelen of op het bereikt zijn van eener zekere verhouding tusschen eigen kapitaal en vreemde gelden, is het vermoeden gewettigd, dat de handhaving van het machtsevenwicht tusschen de grootbanken resp. de neiging van iedere bankdirectie om het eigen machtsgebied te vergrooten, bij het merendeel der uitbreidingen een niet onbeduidende rol hebben gespeeld. Uit den aard der zaak is het niet mogelijk dit aan de hand van voorbeelden uit de praktijk toe te lichten, maar dat de bewering in haar algemeenheid niet voor tegenspraak vatbaar is, mag wel als vaststaande worden beschouwd.
